Naam: Maarten Franssen geboren: 05 - 01 - 1955
Opleiding: NLO TEHATEX, Tilburg 1976 t/m 1981
Tijdens mijn opleiding als leraar Handvaardigheid en tekenen, heb ik les heb gehad van onder
meer Arie Berkulin, Appie Drielsma, Jan Goosen, Theo Kuipers en Piet Killaars. Deze inspireerde mij in mijn
zoektocht naar materialen en vormen.
Na mijn studie ben ik het grootste gedeelte van mijn beroepsmatige leven docent Handvaardigheid
en Tekenen geweest in het Middelbaar Beroepsonderwijs. Naast mijn professie als docent ben ik,
weliswaar niet full time, blijven zoeken naar en het verbeelden en uitbeelden van vormen.
Schelpen, bladeren van bomen, fossielen, schepen en boten zijn mijn inspiratiebron voor beelden
voornamelijk in gips en hout.
Fenomenen in de natuur zijn van oudsher het uitgangspunt geweest voor beelden en vormen in de
kunst in diverse culturen over de hele wereld. De diversiteit in vormen, structuren, ritmiek,
kleur en plasticiteit zijn bijna onuitputtelijk.
Tot voor een paar jaar geleden hebben dit beelden opgeleverd waar vormen uit de natuur, een
duidelijke rol speelde. Naarmate mijn werk zich ontwikkelde neemt dat een steeds minder
belangrijke rol in. Door kennis te maken met werk van beeldhouwers als Deacon, Penone, Chillida
veranderen mijn beelden van vorm en materiaal. Hout en gips maakt plaats voor brons, staal en
aluminium. Van min of meer naturalistisch figuratief naar mate van abstractie.
Wat mij altijd bezig heeft gehouden zijn de overeenkomsten in verschillende culturen en
religies, meer dan de tegenstellingen waar men meestal de nadruk op legt. Door kennis te maken
met de Asmat in Papoea Nieuw Guinea. De decoraties op schilden en rituele beelden, die op
systematische en stilistische wijze aangebracht worden, leveren een beeldtaal op die
vergelijkbaar is met de systematische decoraties die terug te vinden is in de Moorse cultuur.
Reizen naar Marokko en Andalusië in Spanje versterkte dit idee. Voor mij heeft dat een
beeldtaal opgeleverd. Deze zoektocht naar tekens uit verschillende culturen levert steeds weer
nieuwe vormen op.
Net zoals een Chinese monnik dichtte:
ik ken de naam niet
maar zeg het is de weg
om het te beschrijven
noem ik het groots
groots is buiten je zelf treden
buiten je zelf treden ver weg
ver weg en terugkeren
Lautze
Vanaf 2015 ben ik mij vooral bezig gaan houden met de verbeelding van taal
Taal is voor mij meer een uitgangspunt voor beelden dan de waarde van de tekst. Letters, woorden, teksten zijn niet ruimtelijk, nemen geen plaats in, geen ruimte, het is niet tastbaar In mijn werk probeer ik beeldschrift te maken die ook een bepaalde ruimte inneemt en tastbaar is, als extra dimensie. Mijn voorliefde voor het Arabisch heeft te maken met de vorm van het tekenschrift en de ontwikkeling in het noorden van Afrika rondom de “Arabische lente”, de demonstraties toen op het Taheriplein waren voor mij een duidelijk teken en aanzet om te verandering en moderniseren van cultuur. Daarnaast is de keuze beelden te maken naar aanleiding van het Arabisch tekenschrift, een historische achtergrond. Wij, in onze huidige ontwikkelde cultuur, beseffen eigenlijk te weinig dat de Arabische taal er toe bijgedragen heeft, aan onze ontwikkeling. Griekse schrijvers, historici , filosofen en wetenschappers werden gekopieerd en vertaald naar het Arabisch, en verspreid over verschillende gebieden in Europa. Bijvoorbeeld in Andalusië in de vroege middeleeuwen. Cordoba, Sevilla en Toledo waren plekken die daardoor een grote ontwikkeling doormaakte. Arabische geschriften werden vanuit Bagdad en Damascus naar Andalusië gebracht in de vroege middeleeuwen en vertaalt naar het Latijn wat uiteindelijk onze wetenschappelijke taal werd/ wordt. Universiteiten in Leiden, Leuven en Heidelberg hebben daar hun bronnen vandaan.
Naar aanleiding van boeken : “Papyrus” van Irene Vallejo, “de gouden eeuw in Andalusië van María Menocal en de “kopiist” van Hanny Alders, zijn een aantal beelden ontstaan. Zelf ben ik dan een kopiist van teksten uit het Arabisch naar ruimtelijke, drie dimensionele beelden. “wat je leest, is niet wat je hoort” en “anti – racisme “ zijn directe vertalingen uit het Arabisch. De Arabische tekst is bewerkt en geabstraheerd tot hun huidige vormen. Zo wordt de tekst ongeschikt aan de vorm en tastbaar. “liefde is mijn fundament” is een Arabische tekst die getransponeerd is in het Kufisch Ornamentaal schrift. “deux pages écriture coufique” is een uiting van het aanleren van een handschrift in het Kufisch schrift.
Naar aanleiding van onderzoek naar het ontstaan van het Arabisch schrift stuiten ik op een half beeldschrift uit de 3e eeuw voor christus. Fragmenten van dit schrift zijn gevonden in Jemen. Dit heeft drie bronzen beeldjes opgeleverd: Amrû, Moharef en Mjazyan, deze zijn vanuit dit pre- islamitisch Arabisch schrift. De vormen zijn mede bepaald door de vorm van de Acaciapeulen.
“Tanum” is vernoemd naar de plek in Zweden waar men veel prehistorische tekeningen op rotsen gevonden heeft. Hier is een voorstelling een soort beeldschrift.
“Draaiing” is een beeld waarbij de gebogen vormen van Acaciabonen leidend zijn geweest is de uiteindelijke vorm. De tussenvormen fungeren als steun voor de draaiende acacia peulen op zijn plaats te houden.
“YEZ”, is de letter “Z” is de Berbertaal en het Berber teken.
Maarten Franssen, juni 2023
From 2015 I have been mainly concerned with the representation of language
For me, language is more a starting point for images than the value of the text. Letters, words, texts are not spatial, take up no place, no space, it is not tangible In my work I try to make pictorial writing that also takes up a certain space and is tangible, as an extra dimension. My predilection for Arabic has to do with the form of the drawing script and the development in the north of Africa around the “Arab Spring”, the demonstrations then in Taheri Square were a clear sign and impetus for me to change and modernize culture . In addition, the choice to make images based on the Arabic drawing script, a historical background. We, in our current developed culture, realize too little that the Arabic language has contributed to our development. Greek writers, historians, philosophers and scientists were copied and translated into Arabic, and spread to different areas in Europe.
Greek writers, historians, philosophers and scientists were copied and translated into Arabic, and spread to different areas in Europe. For example, in Andalusia in the early Middle Ages. Cordoba, Seville and Toledo were places that underwent a major development as a result. Arabic writings were brought to Andalusia from Baghdad and Damascus in the early Middle Ages and translated into Latin which eventually became our scientific language. Universities in Leiden, Leuven and Heidelberg have their sources from there.
Following books: “Papyrus” by Irene Vallejo, “the golden age in Andalusia by María Menocal and the “copyist” by Hanny Alders, a number of images have been created. I myself am then a copyist of texts from Arabic into spatial, three-dimensional images. “what you read is not what you hear” and “anti-racism” are direct translations from Arabic. The Arabic text has been edited and abstracted to their current forms. This makes the text unsuitable for the form and tangible. “love is my foundation” is an Arabic text that
transposed into the Kufic Ornamental script. “deux pages écriture coufique” is an expression of learning handwriting in the Kufic script.
As a result of research into the origin of the Arabic script, I came across half a pictorial script from the 3rd century BC. Fragments of this script have been found in Yemen. This has resulted in three bronze statuettes: Amrû, Moharef and Mjazyan, these are from this pre-Islamic Arabic script. The shapes are partly determined by the shape of the Acacia pods.
“Tanum” is named after the place in Sweden where many prehistoric drawings have been found on rocks. Here a representation is a kind of pictorial writing.
“Turning” is an image in which the curved shapes of Acacia beans have been leading in the final shape. The intermediate forms act as a support to hold the twisting acacia pods in place.
“YEZ”, the letter “Z” is the Berber language and the Berber sign.